నీరు(కవిత) – డా.బొంద్యాలు బాణోత్

నువ్వు ప్రకృతి

నిత్యనూతనా

వర్షపు చినుకులా

గలగల పారుతున్నా

సన్నటి వాగు-వంకా..

వర్షమాగినంకా..

తడారనీ సన్నటి ఇసుకలా…

నవోదయానికీ

నిగనిగలాడే

నిన్ను చూసి ప్రకృతియే

సిగ్గు పడుతుందా..!?

ఓ ప్రకృతి నిన్ను చూసినా

ప్రకృతియే

అసూయ పడుతుందా..!?

నేను వాగూ-వంకనూ..

నాలో ప్రవహిస్తూన్నా..

నిర్మలానురాగ నీరు..

-డా.బొంద్యాలు బాణోత్

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~