అక్షరాలు దిద్దించిన చేతులను కాళ్ళు మొక్కమంది విద్యార్థి పైత్యం అబద్ధం చక్కర్లు కొట్టింది సోషల్ మీడియా వెర్రి తలలేసి భిక్షాటన తో కొవ్వెక్కి ఉపాధ్యాయుడి ని దోషి ని చేసింది నల్లబట్టల్లో దాచుకున్న సనాతనం ఉరిమింది క్రమశిక్షణ నేర్పిన గురువు నే మోకరిల్లమంది సంఘాన్ని రాజ్యం శాసించక పోతే పెట్రేగే మూకలు పెచ్చరిల్లిపోతాయి అది ఏ … Continue reading →
రవికిరణాల సెగలకు ఇసుకనేలలో అడుగెట్టి పాదం మండే తరుణంలో కాసేపు నా పంచన నిలువవూ.! నా ఛాయచే చల్లబడిన మట్టిని నీ పాదాలకంటిస్తాను బొబ్బంటిన అరికాలకు సైబాల్ రాసే అమ్మలా. కాసేపు నా నీడలో ఉండవూ వేసవిలో నీ మూర్ధాన అమ్మ చెంగు అడ్డుపెట్టినట్టు నా విశాల కొమ్మలతో నీడనిస్తాను కాసేపు నా ఒడిలో నిద్రపోవూ.! … Continue reading →
మనను మనం కొత్తగా నిర్మించుకుందాంఎన్నో మనతో ఉంటాయిఎన్నో మన నుండి పోతాయిఎప్పుడూ మనం ఒకటి మర్చిపోతముఏదో వచ్చి ఆనందానికి గురి చేస్తుందనిగత కాలము మేలు వచ్చు కాలము కంటెన్నన్నయ చెప్పిన మాటే వేదం…వచ్చే కాలాన్ని సుందరంగా ఊహించుకుంటాంగడిచిన కాలాన్ని భూతంలా తరిమికొడతాంగడపబోయే కాలాన్ని పట్టికలుగా రూపొందిస్తాంమారాలంటూ, మార్చాలంటూ కొత్త కొత్త సూక్తులు ఇస్తాంఒకటో రెండో రెండు, … Continue reading →
Posted on
1సంతకమంటే..నీ అస్తిత్వంనీదైన తత్వం ఒక సంతకం తేలిగ్గా కనిపించొచ్చుఇంకోటి ఓ చిక్కు ప్రశ్నలా!అచ్చు మనిషి అంతరంగం లానే! ఒకరి సంతకం మరొకరికి పిచ్చి గీతేకానీ అది చేసిన వారికే తెలుసుఏ మలుపులో ఏం దాగుందో!?అదీ ఓ అంతు చిక్కని మానవ ప్రవర్తన! వేయి మంది ఏక నామధేయుల సంతకాలు సైతంవేయి రకాలుగా ఉంటాయిపేర్లు ఒకటేనేమోతీర్లు ఒకటవ్వాలని … Continue reading →
రాలుతున్న కన్నీటి చుక్క వెనుక దాగి ఉన్న కల్లోల మేఘాలెన్నో! గూడు కట్టుకున్న యుద్ధ మేఘాలెన్నో! కిటికీ ఆవల రెక్కల ఈవల మధ్యలో ఊచలు చూపు లో చత్వారం లేదు కమ్ముకున్న చీకటి లో ఓ వెలుగు రేఖ కై నిరీక్షణ ఎన్ని కలత నిద్రల్లో ఎన్ని సార్లు పలవరించావో హృదయ ఘోషలెన్నో నాలుగు గోడలను … Continue reading →
కుటుంబమెక్కడుందోయ్ ఓ వలస జీవి నీ కుటుంబమెక్కడుందోయ్బియ్యపు మెతుకు దూరమై, రొట్టె పెంకులకి ఎదురుచూస్తివాగొంగడి మరచి వచ్చి, చలితో సోపతి చేసి ముచ్చటిస్తివాసరియైన నిద్రలేకమేలుకువలో తలిస్తివా కుటుంబం ఎట్లున్నదనిలేక తీరిక లేదనుకుంటివా కుటుంబమెక్కడుందోయ్ ఓ వలస జీవి నీ కుటుంబమెక్కడుందోయ్ఉత్తరాల కాలం కాదని తెలుసుచరవాణి ముచ్చట్లు ఎంత తెలుపగలవునీ మదిలో దాగిన ప్రేమమస్తకమున మెదిలే ఆలోచనరెండింటిని … Continue reading →
పసి గుడ్డుగా ఉండిఎదపై మర్దన చేసినచిన్ని పాదాల స్పర్శతోగుండెలోతుల్లో పొంగినసంతోషపు అల ఎగిసిఅనంతమై నిలువెల్లాతడిపిన తడిపేసిన తడి క్రమేణా మొగ్గనుండి పువ్వుగా మారే క్రమంలో తీర్చిదిద్దినట్టు పొందికగా ఆకృతి దాలుస్తున్న.. పరంపర చిన్నిపాదాలకి వెండిపట్టీలుపెట్టిపడ్డ సంబురం అంతా ఇంతాకాక దోసిల్లలో నిండి ఇల్లంతాముంచెత్తింది గల్లు..గల్లున నడిచి వస్తుంటే ప్రాణం లేచివచ్చి మంజులంగా చెవినిచేరేది మొగ్గై,పువ్వై ఇంద్రధనస్సు … Continue reading →
స్వేచ్ఛకు ప్రతీకగా మనం పిలిచే పక్షి ఆకాశాన ఏ మాత్రం అలుపు లేక ఎగిరిపోతూ ఉంటే మన కలలను దాని రెక్కలకు ముడి వేసి మనమూ నింగిని కొలిచేందుకు పైకెగరమూ? మబ్బుల పరదాలను దాటి ఇంకొంచెం ఇంకొంచెం అంటూ రివ్వు రివ్వున సాగిపోమూ? ఆపుడపుడూ చిన్న ఆలోచన వస్తూ ఉంటుంది మన కళ్ళు నింగిన ఎగిరే … Continue reading →
Posted on
11.అమ్మ అబద్ధం చెబుతూ ఉండేది.ఎడ్లబండిలో ప్రయాణిస్తున్నప్పుడునా పై కొంగును కప్పేది.భూమిని ఆకాశం కప్పినట్టు. దొంగోడు వస్తున్నాడనిబయటకి వస్తే ఎత్తుకుపోతాడనిఅబద్ధం చెప్పి భయపెట్టేది.నా అల్లరిని ఆపడానికి. రాత్రిపూట ఇంటి నుండిబయటకు వెళ్లకూడదనిదయ్యాలు ఉంటాయనిఅబద్ధం చెప్పి భయపెట్టేది. ఇంకా గుడికి తీసుకెళ్లిఇక్కడ దేవుడు ఉన్నాడు అనేది.అన్నీ అబద్ధాలే.మా అమ్మనే దైవం.అమ్మ కాలి కింది ధూళినాకు విభూతి. 2.అమ్మ మోసం … Continue reading →
తుఫాను హోరు కాదది వినించేది రైతు విషాద గీతం కలలన్నీ ఆవిరైపోయాయి ఇక కొత్త కలల కోసం కలలో ….!? నా అక్షరాలు విరబూసినసుమాలు పరిమళభరితం జీవితం నేలతల్లి విలపిస్తోంది కాలుష్య గరళం దిగ మింగలేక … -బొమ్ము ఉమామహేశ్వరరెడ్డి ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Continue reading →
