ఊహ తెలిసినప్పటి నుంచి                 ఒక పులుంగుని బంధించాలని ఆహరహం చూస్తున్నాను ఇక్కడ సీమ విత్తనాల ప్రతిఫలాన్ని విదేశాల్లో ఖర్చు చేస్తుంది వాడికి కరెన్సీ నోటు కరపత్రాల్లా కనిపిస్తుంది వ్యాపార మంత్రముపేదేశించి బాంకులముంగిట నీతిమంత్రం జపించి పొట్టనంతా కట్టలతో నింపేసి అసలు గాక వడ్డీలెగదోసేసీ విదేశీయానం చేస్తాడు ఇక్కడ నక్కలు గుంట నక్కల రాజ్యమేలుతోంది ప్రజల నెత్తురు … Continue reading →

ప్రేమగా ప్రేమించాను ప్రేమే జీవితమనుకున్నాను అందుకే ప్రేమించిన వాడినే పెళ్లాడాను పెళ్లయ్యాకే తెలిసింది, అది ప్రేమ కాదని! అది తెలిసొచ్చేనాటికి, ఓ రెండేళ్ల పాప చేతికొచ్చింది పొద్దు పొడవక ముందే సాన్పేసి, పొద్దు పొయినాక గుల్లెడు రొట్టెలు గొట్టి, రోజంతా గుండెల్లో గునపాలు దింపుకొని, సాపైన పతంగికి మల్లె నా జీవితం, దినదినం దిగులు దివిటీలార్పుకొని … Continue reading →

అయ్యలారా!తెలుగుజాతి బిడ్డలారా!!మాతృభాషా ప్రియులారాఘనతవహించిన పెద్దలారాబహుభాషాకోవిధులరాతెలివెన్నెల వెలుగులోగోదారి గట్టుపైమారే కాలానికి మార్గదర్శి లా ఉంటాననుకున్నా కానీ‘నిత్య గాయాల నెలవంక’లామారింది నా తెలుగునా ‘నెత్తి మీది యినుప గమేళం’లాఆంగ్లమాధ్యమాన్నిఅందలమెక్కిస్తూఉంటేఆదికవితగా అందరినోటాజీవనదిలా అలరారే నేనుమండు వేసవిలో ముడుచుకున్నగోదారిలా మార్చారు నన్నునా కలల రాజ్యానికిస్వప్నదేశ వసంతానివి నువ్వుఅలల తాకిడికిలోమెరిసే ముత్యపు చిప్పవినువ్వో రత్నానివని పరదేశీయులువేనోళ్లా కొనియాడుతుంటేకృష్ణమ్మలా ఉప్పొంగిపోయాజలతరంగిణిలా ఉర్రూతలూగిపోయాకానీ ఈ నవతరం‘సుందర్ … Continue reading →

కాలంలిపి లేని భాషలో మాట్లాడినాఅర్దం చేసుకోవాలి.. రూపం లేని అందాన్ని చెక్కిముఖం చాటేసినాస్వీకరించాలి. వెంట్రుకతో పర్వతాన్నిఎక్కించే ప్రేమనుకొలిచి తరించాలి. దేహాన్ని సాదివెలిగించుకున్న చెమట దీపాన్నిఆర్పినా భరించాలి. చిల్లరతో కట్టిన కోటలోలంకె బిందెలు మొలిస్తేరహస్యాన్ని గౌరవించాలి. గుండెను చిలికితోడిన కన్నీటితోదప్పిక తీర్చుకోవడం నేర్చుకోవాలి. బాధల కొలిమిలోకాల్చిన అక్షరాలను నాలుకపైలిఖిస్తున్నా ఓర్చుకోవాలి. కాలంతన ఆకలికి మనిషి సుఖాల్నినంజుతున్నా మౌనం … Continue reading →