Tag Archives: సంధ్య

సమస్య ఎప్పుడూ చూసే చూపులోనే మారింది కాలం కాదు మనిషి *** గూడు విడిచిన పక్షులు తిరిగి వాలాయి… పైచేయి ఎప్పటికీ పల్లెదే … *** వెదురు … Continue reading →

భావాలన్నీ దండగుచ్చితే నానీలయ్యాయి ‘జరీ పూలు ‘మీకే మరి *** ఆమె నవ్వుల మాటున వేదనలెన్నో ! సముద్రం అలలను దాసుకోలేదా ! *** చరవాణి చేతికి … Continue reading →

        కూలీలు రాళ్ళేత్తుతున్నారు బండలు తేలికే బతుకే బరువు      **** కులవృత్తుల్ని నమ్ముకున్న పల్లెలు కట్టి మీద సాము జీవితాలు … Continue reading →

        అక్షరాలు ఆత్మీయంగా పలకరిస్తున్నాయి రాస్తుంది అమ్మ గురించి కదా *** అతని బాణీ జానపద వాణి పగలే వెన్నెల కురిపించే మాంత్రికుడు … Continue reading →

మా అమ్మకు  వంటిల్లె సమస్తం  అదే సుఖదుఖాల  వాస్తవం       *** మబ్బుపట్టిన  మేఘానికి చినుకు  మసకబారిన  మనసుకి చిరునవ్వు         *** … Continue reading →

మనిషిని మ్రుగంతో పోల్చకు వంచన ఎరుగని వనజీవులు అవి      **** వ్యాయామం ఇప్పుడు మనిషికే కాదు మనసుకు కూడా కావాలి      **** … Continue reading →

  కలా , నిజమా  మా ఊరి చెరువు నిండింది  మిషన్ కాకతీయ  జిందాబాద్ !    ***   నేను  రాట్నం చుట్టకపోవచ్చు  అమ్మానాన్నల  వారసత్వం … Continue reading →

అనాధశ్రమాలు  మూత పడాలి  అమ్మా , నాన్నలు  అందరికీ దొరుకుతారుగా !          **** ఊరును  కాపాడే తల్లికి  ఊరంతా చేసే పండుగ  … Continue reading →

అంగన్ వాడి  ఆటల బడి  ఇప్పుడు  అమృతాన్ని పంచె అమ్మ ఒడి              *** కొద్ది రోజులైనా  కొవ్వొత్తిలా బతకాలి  … Continue reading →