మనుషుల్ని మనుషులతో కలిపి సమాజానికి అనుబంధాల ఆమ్లజని ప్రవహింపజేసే రక్తనాళాలు కదా రహదారులంటే కాళ్లను నమ్ముకున్నప్పుడు జీవాలను చేరదీసి వాడుకున్నపుడు వేగ నిదాన సంయమనంతో ప్రాణమున్న కళ్ళు పరస్పర గమనాలను గౌరవించుకున్నాయి వికసించిన బుద్ధిబలం అనాయాసపు యంత్రపరుగునిచ్చింది పరిగెత్తే కాలాన్ని చేదుకొని నిలుపుకోవడానికే ప్రాణంలేని గాలి తిత్తులమీద ప్రాణాలను పరుగెత్తిస్తున్న వాడా ప్రయాణపు మిత హితాలను … Continue reading →
మనిషన్నవాడు ఏడి మనుషులెందుకు మారిపోతున్నారో అసూయ పుడితేచాలు కళ్ళుకూడా పచ్చగా మరిపోతాయి ఈర్ష్య కలిగితేచాలు మంచి కూడా నిప్పులు పోసుకొంటుంది ఎవడు గొప్పతనం వాడిది అనుకోం…మనం ఒకడు ఎదిగితే ఓర్చుకోలేం….మనం దేవుడి గురించి తీయగ మాట్లాడతాం దేవుడి లాంటి ప్రక్కప్రాణాన్ని బాధపెడతాం -డా.బాలాజీ దీక్షితులు పి.వి ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Continue reading →శవంతో ఎవరు మాట్లాడినా పర్వాలేదు గుప్పెడు కన్నీళ్ళు రాలిత్ చాలు అక్కడే ప్రేమ మొలుస్తుంది కొత్త సంభాషణలు పూస్తాయి. చావుపై ఎవరు అంజలి ఘటించినా చాలు మనసులో మబ్బులు క్రమ్ముతాయి మాటలు కురుస్తాయి మనుషులను తడుపుతాయి. కాల్చినా, పూడ్చినా నొప్పి, బాధ ఎరుగని జీవి పెదవుల వైపు ఆశగా చూస్తుంది. ఆఖరి చూపు వ్రాసే అంతిమ … Continue reading →
కొన ఊపిరితో కొట్టుమిట్టాడు ప్రాప్తం దీనత్వపు దీప విలాప తాపం ఆందరిచూపుల్ని చిలుకొయ్యలకి తగిలించారు ఊపిరి ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసల్లో ఉడుకుతోంది కాలం చావుకి కాలు దుయ్యమంటోంది నోరు పిడచగట్టుకు పోయింది కాళ్ళ కీళ్ళన్నీ కొయ్యబారిపోయాయి దేహమంతా స్వేదంలో నానుతోంది రేపా? మాపా? అన్నట్టే ఉంది పానం! పాలు పోసి పోసి గొంతునంతా ట్రాఫిక్ జామ్ చేశారు … Continue reading →
ముఖ చిత్రం : అరసి శ్రీ విహంగ మహిళా సాహిత్య పత్రిక జూన్ సంచిక pdf సంపాదకీయం -డా.అరసిశ్రీ కథలు ఎందుకు వద్దు – శశి నా కథ-5 – రాత్రి బడి (2) — డా.బోంద్యాలు బానోత్(భరత్) కవితలు ప్రశాంత భారతం సంకల్పంగా…- ముక్కమల్ల ధరిత్రీ దేవి తవ్వకం – చందలూరి నారాయణరావు. తట్టి … Continue reading →
మా అమ్మ జన్మనిచ్చిన నాకు వరం రక్తపు ముద్దతో నేను కడుపులో ఉండగా నన్ను నవమాసాలు మోస్తూ ఉండగా కత్తులతో యుద్ధం, నొప్పులతో బాధ భరిస్తూ నాకు కొత్త లోకాన్ని చూపి ఆ బాధలు మర్చిపోతూ నన్ను చూసి ఆగిపోయిన తన కన్నీరు మాయామవుతూ బిడ్డని ఎదకీ హత్తుకొని, ముద్దాడుతున్న మధుర క్షణం అనుభవిస్తూ తన … Continue reading →
అనాదిగా వస్తున్నది అన్యోన్యంగా గడిపే ఉగాది తెలుగు వెలుగులకు శ్రీకారం చుట్టేది ఈ సంవత్సరాది వచ్చే ప్రతిసారీ తెచ్చేది సంతోషాల ప్రోది చైత్ర శుద్ధ పాడ్యమి నాటి సంబరాల గాది శిశిరానికి అంతం పలికి, వసంతానికి వంత పాడే స్వాగతం పచ్చిక బయళ్ళ పచ్చదనంతో ప్రకృతి కాంత సుమనోహరం కోకిలపాటకు సాకారం లేత చిగుళ్ళ ఆహారం … Continue reading →
బెట్టింగ్ బాగోతం వాడవాడలా నేడాయేరాతం ఎందరినీ మింగునో ఈ భూతం అడ్డులేదెందుకో జరిగితే ఘోరం ఆన్లైన్ల ఈ హింసకు అమాయకులే ఆత్మబలిదానం ఆశలేపింది చరవాని మైకం తొవ్వసూపింది ఆశల అంతర్జాల పైకం కేసినో రమ్మీ కల్చర్ మంట్లే వడేదెప్పుడో బొంద పెట్టేదేన్నడో మందిని ఆల్కగా బోర్రేయవట్టే నాన్న జేబునుండి దోసి అమ్మ పోపుడబ్బలు బోర్రెసి తోబుట్టువుల … Continue reading →
ఎక్కడుంటుందంటారు.. ! తెగిపడని తలలు చూసే చూపుల్లోనా… బీడువారి నెర్రెలిచ్చిన భూమిలో ఇంకిన రైతు రక్తంలోనా.. ! దేశం కోసం కాపుకాస్తున్న జవాన్ల బూట్ల చప్పుళ్లలోనా.. !! ఎక్కడుందంటారు.. !! దారితప్పిన దగాకోరుల జీవితాల్లోనా.. గూడు చెదరి గుండె మండిన పేదల కడుపాకలిలోనా.. !! ఎక్కడుందంటారు.. !! అమ్మతనం అభాసుపాలైన అంగడి బొమ్మల మనోవేదనలోనా.. ఆ … Continue reading →
నవ్వును ధరించడం అలవాటు అవుతుంది బాధ కళ్ళలోనే ఇనికిపోయినప్పుడు కళ్ళలో నుండి అదే బాధ మనసులో దాగిపోయినప్పుడు మనసులో దాగిన బాధను, మనసు గదుల్లో బంధించినప్పుడు బంధింపబడిన బాధంతా బరువెక్కి, బరువెక్కి మోయలేనంత భారమైనప్పుడు భారమెక్కిన మనసు, రాయిలా మారుతున్నప్పుడు రాయిలా మారిన మనస్సు, సమాజంతో స్పర్శను కోల్పోయినప్పుడు ఎన్నో కలలతో, ఆశలతో నిండిన లోకంలో … Continue reading →
