జీవితంలో క్లిష్ట పరిస్థితులు వస్తేనే గాని అవి ఎలా వుంటాయో అర్థం కావు. ఎలా వున్నవాళ్లం ఎలా అయ్యాం అన్నది కూడా అలా అయ్యాకనే తెలుస్తుంది. ఏదీ అనుకున్నట్టు జరగదు. జరిగేది అనుకున్నదే అయితే ఆ ఆనందమే వేరు. రాజారాం అలాంటి ఆనందంలోనే వున్నాడు. అతను చేసిన పనిని అందరు మెచ్చుకుంటున్నారు. ఇంతగా మెచ్చుకుంటారని అతను … Continue reading →

“అరుదుగా చేస్తారు కాబట్టే ఇదెంతవరకు అవసరం అని సమాధి కట్టాక ఎవరైనా ప్రశ్నిస్తారేమో?” అనుమానంగా అడిగింది. “ఇది అవసరం కాదు. ఒక జ్ఞాపకం. తండ్రి జ్ఞాపకాన్ని సమాధి రూపంలో పదిలపరచుకోవటం” అన్నాడు. “అదికాదు దిలీప్! మా పెద్దనాన్నకి, పెద్దమ్మలకి సమాధులు లేవు. వాళ్ల కొడుకులు, కూతుళ్లు డబ్బులున్నప్పుడల్లా బంగారం కొని లాకర్లలో దాచుకుంటుంటారు. పొలాలు కొంటుంటారు. … Continue reading →

మేలుకో దామగుండమా కనీసం నీవు అయిన మేలుకో  రాజకీయ నేతల నుండి ప్రభుత్వ అధికారుల వరకు  అభివృద్ధి అనే మాయలో పడి నిద్రిస్తున్నారు  నీవు వనం కాదు వర్షాధారమని చెప్పు నీవు వృక్షం కాదు వరమని చెప్పు  నీవు వనమూలికల, జీవరాసుల నిలయమని చెప్పు  వాయువు, జలాలను వృధ్ధి చేసే పరిశ్రమవని చెప్పు  మేలుకో దామగుండమా … Continue reading →