Category Archives: ధారావాహికలు

సంలేఖ ఎన్నో జీవితాలను పాత్రలుగా మలచి రాయడం వల్లనో, నడుస్తున్న చరిత్రను చూస్తున్నందువల్లనో తెలియదు కాని మౌనంగా వుంది. సులోచనమ్మ మానసిక స్థితి అయితే అగమ్యగోచరంగా వుంది. … Continue reading →

“శాస్త్రాలు నాకు తెలియవు లేఖా! ఈ గాజులైతే నాన్నగారి సమాధి కోసం అమ్మిపెట్టు” అంది సులోచనమ్మ. అప్పుడొచ్చింది వినీల “గాజులేంటి! అమ్మడమేంటి?” అంటూ. సులోచనమ్మ కోడలివైపు తిరిగి … Continue reading →

“’నా మొగుడు జీవితాంతం జూదం ఆడి నన్ను నా కోడలి దగ్గర పనిమనిషిని చేశాడు‘ అంది. హృదయం కదిలిపోయింది. వెంటనే నేను ‘హస్విత మంచిది. మిమ్మల్ని అలా … Continue reading →

“నాకు అప్పులున్నాయి. వాటిని తీర్చుకోవాలి. ‘అప్పులెక్కువా? తండ్రి సమాధి ఎక్కువా?’ అని అడక్కు ఆమాటకొస్తే అప్పులే ఎక్కువ. అవి తీర్చలేకపోతే వాళ్లు నన్ను తరిమి తరిమి కొడతారు. … Continue reading →

“ఏ పని? సమాధి కట్టించటమా? నువ్వు దీన్ని ఎంత సీరియస్ గా చర్చిస్తున్నావంటే అదేదో ఇల్లు కట్టినట్లు, పెళ్లి చేసినట్లు, పిల్లల్ని చదివించినట్లు. అసలు నీకేం పనిలేదానే? … Continue reading →

“గనుల్లో పనిచేసేవాళ్లు ఎక్కడ వుంటారో నీకు తెలుసా?” అని ఆటో అతన్ని అడిగింది. ”గనులకి దగ్గర్లోనే ఒక చిన్న కాలనీలో వుంటారు. నేను వుండేది కూడా అక్కడే!” … Continue reading →

ఉదయాన్నే రెడీ అయి “నేను మా ఆదిపురికి వెళ్తున్నా!” అని భర్తతో చెప్పింది సంలేఖ. “అమ్మతో చెప్పావా?” అన్నాడే కానీ ‘ఎందుకెళ్తున్నావ్? ఎప్పుడొస్తావ్?’ అని అడగలేదు. ఆమె … Continue reading →

“మీరు నన్ను కావాలనే కన్ ఫ్యూజ్ చేస్తున్నారు. ఎంతయినా రైటర్ కదా!” అంది ఎగతాళిగా చూస్తూ. ఆ అమ్మాయికి కొద్దికొద్దిగా ఓడిపోతున్నానేమో నన్న అనుమానం వున్నా సంలేఖను … Continue reading →

“ఇంటికెళ్తాను. ఈ మధ్యన పైశాచిక ఆనందం, రాక్షస ఆనందం నాకు నచ్చటంలేదు. ఎదుటివాళ్లకి కీడు జరగాలని మనసులో అనుకోవటం కూడా హింసేనట” అంటూ వెళ్లిపోయింది. వెంటనే ఇంకో … Continue reading →

“దిలీప్ కి బెస్ట్ జర్నలిస్ట్ అవార్డు వచ్చినరోజు మీ ఫాదర్ పోవడం వల్ల నువ్వు రాలేదు కానీ ఆ రోజు అతన్ని అభినందించనివాళ్లు లేరు. ప్రజాస్వామ్యానికి పట్టుకొమ్మలైన … Continue reading →