Category Archives: జ్ఞాపకం

ఒకరివెంట ఒకరు అతని చేయి పట్టుకుని విష్ చేస్తుంటే శరీరం మొత్తం నరికేసినట్లైంది. భూమిని చీల్చుకొని పాతాళంలోకి జారుతున్నట్లు అన్పించింది. ఇన్ని రోజులు తను జయంత్ గానే … Continue reading →

అనంతరం ఆ వేదికపై సంలేఖను ఘనంగా సత్కరించే కార్యక్రమం మొదలైంది. ప్రేక్షక మహాశయులు ఉత్కంఠతో చూస్తున్నారు. ఆమెకు ముందుగా మెడలో పూలదండను వేశారు. ఆ తర్వాత ఖరీదైన … Continue reading →

అతను మూడీగా వున్నాడు. రాత్రి నుండి అలాగే వున్నాడు. అత్తగారు, మామగారు కూడా వచ్చే ముందు చెప్పినా ముఖం అదోలా పెట్టుకున్నారు. ఎందుకిలా వున్నారు వీళ్లు? అనుకుంది … Continue reading →

ఏం అభిమానులో ఏమో నాకైతే అక్కడ ఒక్కక్షణం కూడా నిలబడబుద్ది కాలేదు. వాళ్ల మాటలు వినబుద్దికాలేదు. దాన్నక్కడే వదిలేసి వచ్చేశాను. ఇలాంటివి మనకి నచ్చవని తెగేసి చెప్పరా! … Continue reading →

హాల్లో వున్న సోఫాలో కూర్చుని చాలా ప్రశాంతంగా, సంతృప్తిగా, చిరు దరహాసంతో వెలిగిపోతోంది సంలేఖ. ఆమె చుట్టూ వున్న మీడియావాళ్లు, ప్రెస్ వాళ్లు ఆమెను ఇంటర్వ్యూ తీసుకుంటున్నారు. … Continue reading →

“ఒకసారి దిలీప్ చెప్పేటప్పుడు నువ్వుకూడా విన్నావ్! ఇప్పుడు రచనలు చెయ్యాలంటే వ్యాకరణాలు అవసరం లేకపోయినా ముందు తరం రచయితలు రాసిన పుస్తకాలు చదవాలని. నాకు ఉపయోగపడతాయనేగా ఆరోజు … Continue reading →

“ఇప్పుడుండే రేట్లను బట్టి మా స్కూల్ వాళ్లు నాకు ఇచ్చిన డబ్బులు నా వైద్యానికి పూర్తిగా సరిపోలేదు సర్! మా తాతయ్య నానమ్మల సమాధులు కట్టించాలని మా … Continue reading →

కోడలి మాటలతో ఆమె మనసంతా కలచివేసినట్లైంది. ఇంత బ్రతుకు బ్రతికి ఈ వయసులో తనూ, తన భర్త పొలం వెళ్లి కూలిపని చెయ్యాలా? ఏమిటీ అగ్నిపరీక్ష? “జీవితమన్నాక … Continue reading →

రిటైర్ అయినవారు కొందరు పోన్ చేసి ‘అద్భుతంగా వుందండి నవల. అందులో మేడమ్ రాసిన ‘జీవితం లేతకొమ్మల్ని పట్టుకొని వేలాడే మంచుబిందువు, తప్పనిసరిగా తెగిపోయేదే. జారిపోయేదే’ అన్న … Continue reading →

అతను అదేం గమనించకుండా “ఏమీ అనుకోదు. నీకిప్పుడు టైం చాలా ముఖ్యం. ఇలాంటి చిన్నచిన్న పనులకి సమయాన్ని చేసుకోకు” “ఇదేంటండీ కొత్తగా మాట్లాడుతున్నారు?” మళ్లీ ఆశ్చర్యపోయింది సంలేఖ. … Continue reading →