Category Archives: జ్ఞాపకం

          “నా దగ్గర ఎలా వస్తుందన్నయ్యా డబ్బు?” దీనంగా చూసింది సంలేఖ. “జయంత్ ఇవ్వడా?” “ఇవ్వడు” “ఎందుకివ్వడు?” “ఎందుకంటే నాకేం అవసరాలుంటాయి … Continue reading →

వణికింది సంలేఖ. భర్త తను చెప్పింది విని రహస్యంగా దాస్తాడనుకుంది కాని ఇలా అరుస్తాడనుకోలేదు. అందుకే కంగారుపడింది. “ఎందుకండీ అంత గట్టిగా అరుస్తారు? అత్తయ్యగారు విన్నారంటే పెద్ద … Continue reading →

సూర్యోదయానికి ముందే నిద్రలేచి ఎప్పుడూ లేనంత ఆతృతగా పేపర్ కోసం ఎదురుచూస్తోంది సంలేఖ. ఇవాళ పేపర్లో రాత్రి జరిగిన తన అవార్డు ఫంక్షన్ వివరాలు వుంటాయి. తను … Continue reading →

ఒకరివెంట ఒకరు అతని చేయి పట్టుకుని విష్ చేస్తుంటే శరీరం మొత్తం నరికేసినట్లైంది. భూమిని చీల్చుకొని పాతాళంలోకి జారుతున్నట్లు అన్పించింది. ఇన్ని రోజులు తను జయంత్ గానే … Continue reading →

అనంతరం ఆ వేదికపై సంలేఖను ఘనంగా సత్కరించే కార్యక్రమం మొదలైంది. ప్రేక్షక మహాశయులు ఉత్కంఠతో చూస్తున్నారు. ఆమెకు ముందుగా మెడలో పూలదండను వేశారు. ఆ తర్వాత ఖరీదైన … Continue reading →

అతను మూడీగా వున్నాడు. రాత్రి నుండి అలాగే వున్నాడు. అత్తగారు, మామగారు కూడా వచ్చే ముందు చెప్పినా ముఖం అదోలా పెట్టుకున్నారు. ఎందుకిలా వున్నారు వీళ్లు? అనుకుంది … Continue reading →

ఏం అభిమానులో ఏమో నాకైతే అక్కడ ఒక్కక్షణం కూడా నిలబడబుద్ది కాలేదు. వాళ్ల మాటలు వినబుద్దికాలేదు. దాన్నక్కడే వదిలేసి వచ్చేశాను. ఇలాంటివి మనకి నచ్చవని తెగేసి చెప్పరా! … Continue reading →

హాల్లో వున్న సోఫాలో కూర్చుని చాలా ప్రశాంతంగా, సంతృప్తిగా, చిరు దరహాసంతో వెలిగిపోతోంది సంలేఖ. ఆమె చుట్టూ వున్న మీడియావాళ్లు, ప్రెస్ వాళ్లు ఆమెను ఇంటర్వ్యూ తీసుకుంటున్నారు. … Continue reading →

“ఒకసారి దిలీప్ చెప్పేటప్పుడు నువ్వుకూడా విన్నావ్! ఇప్పుడు రచనలు చెయ్యాలంటే వ్యాకరణాలు అవసరం లేకపోయినా ముందు తరం రచయితలు రాసిన పుస్తకాలు చదవాలని. నాకు ఉపయోగపడతాయనేగా ఆరోజు … Continue reading →

“ఇప్పుడుండే రేట్లను బట్టి మా స్కూల్ వాళ్లు నాకు ఇచ్చిన డబ్బులు నా వైద్యానికి పూర్తిగా సరిపోలేదు సర్! మా తాతయ్య నానమ్మల సమాధులు కట్టించాలని మా … Continue reading →