Author Archives: అంగులూరి అంజనీదేవి

సంలేఖ ఆ పత్రికను ఆత్రంగా తిరగేసి తన పేరు కన్పించగానే ఆ కథను కళ్లకు, హృదయానికి హత్తుకుంది. హస్విత వైపు చూసింది. హస్విత క్యాజువల్ గానే ఆ … Continue reading →

నిన్న ఇంట్లో జరిగిన గొడవ గురించి చెప్పుకోవాలని కాలేజీ అయిపోగానే హస్విత దగ్గరికి వెళ్లింది సంలేఖ. కానీ హస్విత ఎప్పటిలా లేదు. ఏదో మార్పు. “ఏంటి హస్వీ! … Continue reading →

“బయట అమ్మాయిలు ఎంత ఫాస్ట్ గా వున్నారో నువ్వు చూస్తే ఇలా మాట్లాడవు” అని తను ఉడుక్కుంటూ లోపలికి వెళ్తుంటే తన వెంటే లోపలకి వస్తూ “ఫాస్ట్ … Continue reading →

అసలు తినటానికి తిండి, కట్టుకోవటానికి బట్ట, ఉండడానికి ఇల్లు, పీల్చటానికి గాలి, తాగటానికి నీళ్లు ఎంత అవసరమో మనిషి ఎదుగుదలకి విజ్ఞానం అనేది అంత అవసరం. విద్యాలయాలు, … Continue reading →

నివ్వెరపోయి చూసింది సంలేఖ. “నేను రాయడం ఏంటి? పాఠకులు ఆదరించటం ఏంటి? మీరు మాట్లాడేది అతిశయోక్తిగా వుంది మాష్టారు! నాకేదో లేనిది ఆపాదిస్తున్నారు” “అదేం లేదు సంలేఖా! … Continue reading →

తన తండ్రి నిద్ర లేచినప్పటి నుండి “సులోచనా! స్కూల్ కి టైం అవుతుంటే ఏంచేస్తున్నావ్? సంలేఖకు తలదువ్వి జడలు వెయ్యాలని తెలియదా? రోజు చెప్పాలా నీకు? తిలక్ … Continue reading →

“నువ్వెంత తలకొట్టుకున్నా ఇప్పుడు ఒరిగేదేంలేదు. మన పిల్లలకి రెక్కలొచ్చాయి. ఎలా వున్నామన్నది ఆలోచించకుండా ఆనందంగా వున్నామనే అనుకుంటున్నారు. తెలిసో తెలియకో ఏదో కావాలన్న తపన ఎక్కువైంది వాళ్లలో. … Continue reading →

“వాడి మాటల్ని పట్టించుకోవద్దు. వాడసలే అందరిలా చదవలేకపోతున్నానన్న బాధలో వున్నాడు” అంది సులోచనమ్మ. ఆయన ఒక రకంగా నవ్వి “హు… బాధ. వాడికి ఆ బాధ లేదు. … Continue reading →

ఒక వైపు తల్లీ, తండ్రి, ఇంకో వైపు ఇద్దరు అన్నయ్యలు. తండ్రి తిలక్ ని తిట్టడం, కొట్టబోవడం. తిలక్ వెళ్లిపోతానని బెదిరించటం. తల్లీ, పెద్దన్నయ్య భయపడి తిలక్ … Continue reading →