Tag Archives: సుధాకర్

మొత్తం ఆ వీధికంతా  నా ఒక్క కొంపలోనే దీపం లేంది  ఆ చీకటే చాలు నీకు  నా చిరునామా చెప్పేస్తుంది            … Continue reading →

దూరమై బాధనిచ్చినా మన కన్నీళ్లతో మనకు ఏదో  చెప్పిస్తాడు అతని చెమ్మను కాస్త ఆపి చూడు… బరువులో కూడా బాధ్యత ఏదో తెలికపరుస్తుంది… మట్టికి దేహం అంకితమైనా … Continue reading →

          తెల్లారి పోయినా ఆ కొవ్వొత్తి ఇంకా ఏడుస్తుంది దేనికని ? “ఇంకొద్దిగా మిగిలాను ఇది కూడా కరిగిపోవాలని ‘”   … Continue reading →

ఆకలి రసం నాలోని రచనా రహస్యం అవమాన విషయం నా కంఠంలో నేల అమృత విశేషం అని తన కవితా ప్రవాహంలో ముంచి మంత్రముగ్ధుల్ని కాదు వివేక … Continue reading →

        మచ్చుకైనా హెచ్చరిక లేదు వేకువ కిరణం పురుడు పోయలేదు అప్పుడే నల్లద్రాక్ష పందిరి వాడి పోయిందా? కొత్త గబ్బిలం విశ్వాన్ని విడిపోయిందా? … Continue reading →