Tag Archives: కవిత విహంగ

నీ ఆప్యాయత అనురాగాలకై గాలికే ఊపిరిని అవ్వనా వెన్నెలకే కాంతిని ఇవ్వనా పూలకే పూజ చెయ్యనా ఆకాశానికే అంతులేని శక్తిలా అవనికే నిట్టూర్పును నేర్పిన నిజం లా … Continue reading →

కానీ ఎందుకు!? అని కొన్నింటిని అడగాలని వుండదు ఎలా ఇలా!? అని కొందరిని నిలదీయాలనీ అనిపించదు రెక్కలు పుచ్చుకు లాగుతున్న బంధాలతో కలిసి వెళ్ళిపోలేనప్పుడు అతుకుల బొంతలాంటి … Continue reading →

అనాధశ్రమాలు  మూత పడాలి  అమ్మా , నాన్నలు  అందరికీ దొరుకుతారుగా !          **** ఊరును  కాపాడే తల్లికి  ఊరంతా చేసే పండుగ  … Continue reading →