అమ్మ అబద్దాల కోరు (కవిత )- గుడిపూడి రాధికారాణి

నాన్న అస్తమయం తర్వాత
అమ్మ కళ్ళలో సముద్రాలు
పెదవులు ఎండిన బీడు భూములు
నోరు తడారిన ఎడారి
గుండె బరువు దింపుకోవడానికి
చీకటి ఒకటే తోడుండేది
ఏడుస్తున్నావా అమ్మా? అంటే
తొలి అబద్దమాడింది అమ్మ
లేదు కన్నా! జలుబు చేసిందంతేనని.
తన దుప్పటితో నను కప్పేస్తూ
గాలివానలో గారం చేస్తూ
అబద్దమాడింది అమ్మ
బజ్జో బుజ్జూ! నాకు చలి లేదని
తన కంచంలో అన్నంతో
నా కంచం నింపేస్తూ
అబద్దమాడింది అమ్మ
తిను తల్లీ! నాకాకలి లేదని
కన్నీటిని చెమటగ మారుస్తూ
రాత్రీ పగలూ పని చేస్తూ
అలిసిపోకు అమ్మా! అంటే
అబద్దమాడింది అమ్మ
చదువుకో చిన్నీ! నాకు తోచట్లేదని
మరణం అంచుల్లో అమ్మ ఉంటే
వెంట వెళ్ళలేక వెక్కిళ్ళు పెడితే
ఆఖరి అబద్దమాడింది అమ్మ
బాధ పడకు బంగారం! నాకు నొప్పి లేదని
నా జీవన వృక్షానికి
తల్లివేరుగా తోడు నిలిచిన
à°† శతావతారిక కు…
à°† లక్షావధానికి…
à°† లక్ష్యావధానికి…

– గుడిపూడి రాధికా రాణి 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

కవితలు, , , Permalink

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

(కీబోర్డు మ్యాపింగ్ చూపించండి తొలగించండి)


a

aa

i

ee

u

oo

R

Ru

~l

~lu

e

E

ai

o

O

au
అం
M
అః
@H
అఁ
@M

@2

k

kh

g

gh

~m

ch

Ch

j

jh

~n

T

Th

D

Dh

N

t

th

d

dh

n

p

ph

b

bh

m

y

r

l

v
 

S

sh

s
   
h

L
క్ష
ksh

~r
 

తెలుగులో వ్యాఖ్యలు రాయగలిగే సౌకర్యం ఈమాట సౌజన్యంతో