మనుషుల్ని మనుషులతో కలిపి సమాజానికి అనుబంధాల ఆమ్లజని ప్రవహింపజేసే రక్తనాళాలు కదా రహదారులంటే కాళ్లను నమ్ముకున్నప్పుడు జీవాలను చేరదీసి వాడుకున్నపుడు వేగ నిదాన సంయమనంతో ప్రాణమున్న కళ్ళు పరస్పర గమనాలను గౌరవించుకున్నాయి వికసించిన బుద్ధిబలం అనాయాసపు యంత్రపరుగునిచ్చింది పరిగెత్తే కాలాన్ని చేదుకొని నిలుపుకోవడానికే ప్రాణంలేని గాలి తిత్తులమీద ప్రాణాలను పరుగెత్తిస్తున్న వాడా ప్రయాణపు మిత హితాలను … Continue reading →
మనిషన్నవాడు ఏడి మనుషులెందుకు మారిపోతున్నారో అసూయ పుడితేచాలు కళ్ళుకూడా పచ్చగా మరిపోతాయి ఈర్ష్య కలిగితేచాలు మంచి కూడా నిప్పులు పోసుకొంటుంది ఎవడు గొప్పతనం వాడిది అనుకోం…మనం ఒకడు ఎదిగితే ఓర్చుకోలేం….మనం దేవుడి గురించి తీయగ మాట్లాడతాం దేవుడి లాంటి ప్రక్కప్రాణాన్ని బాధపెడతాం -డా.బాలాజీ దీక్షితులు పి.వి ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Continue reading →శవంతో ఎవరు మాట్లాడినా పర్వాలేదు గుప్పెడు కన్నీళ్ళు రాలిత్ చాలు అక్కడే ప్రేమ మొలుస్తుంది కొత్త సంభాషణలు పూస్తాయి. చావుపై ఎవరు అంజలి ఘటించినా చాలు మనసులో మబ్బులు క్రమ్ముతాయి మాటలు కురుస్తాయి మనుషులను తడుపుతాయి. కాల్చినా, పూడ్చినా నొప్పి, బాధ ఎరుగని జీవి పెదవుల వైపు ఆశగా చూస్తుంది. ఆఖరి చూపు వ్రాసే అంతిమ … Continue reading →
కొన ఊపిరితో కొట్టుమిట్టాడు ప్రాప్తం దీనత్వపు దీప విలాప తాపం ఆందరిచూపుల్ని చిలుకొయ్యలకి తగిలించారు ఊపిరి ఉచ్ఛ్వాస నిశ్వాసల్లో ఉడుకుతోంది కాలం చావుకి కాలు దుయ్యమంటోంది నోరు పిడచగట్టుకు పోయింది కాళ్ళ కీళ్ళన్నీ కొయ్యబారిపోయాయి దేహమంతా స్వేదంలో నానుతోంది రేపా? మాపా? అన్నట్టే ఉంది పానం! పాలు పోసి పోసి గొంతునంతా ట్రాఫిక్ జామ్ చేశారు … Continue reading →
ఎవరైనా ఒకసారి తట్టిలేపండి రోజురోజుకీ లోలోనే నిర్జీవం అవుతున్న నిజాన్ని నిజాన్ని లోలోనే నిర్జీవం చేస్తున్న మనిషిని మనిషిని లోలోనే నిర్జీవం చేస్తున్న సమాజాన్ని ఒకసారి తట్టిలేపండి అబద్ధపు ముసుగును సమాజం మీది నుండి ఎవరైనా తీసివేయండి ఎవరైనా తొలగించండి అబద్ధపు రంగును నిజం మీద రుద్దడం ఆపివేయండి మనుషుల కలయికే సమాజం అయ్యిందని ఎవరైనా … Continue reading →
ఎంతో ఎత్తు నుండి దూకి ఇంకిన చోటిదే… ఖాళీగా కనిపించే ఇక్కడే ఖరీదైన నిజం శిలాజాలమైంది సముద్రాన్ని,అడవిని పర్వతాలను, నదులని మోస్తున్నా కడుపులో నిజం భరించలేక రోజులు ఒరుగుతున్నాయి. మనసు చిట్లకుండా తేలిగ్గా, విలువుగా తవ్వకం జరిగి కాలం పొత్తిళ్ళకు చేరితేనే బతికి యెన్నిటికో బతికిస్తుంది – చందలూరి నారాయణరావు. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Continue reading →కులం కత్తులు గుండెల్లో దిగబడ్డాయి ఎంత పీక ప్రయత్నించినా చేతుల్లోకి రాక, గుండెల్లోనే గుదిబండలై, పెను భారాన్ని మోస్తున్నాను న్యాతిరికి కాల్వకు వోతే, నా కాళ్లల్ల నాగులు తిరిగినయ్ నా మలద్వారం గుండా మలంకి బదులు, మైల బయటికొచ్చింది ముట్టుని నా ఎడమ చేత్తో కడిగి, ఇంత సర్పేసి సల్లవడ్డ ఎటు చూసినా – ముళ్ళ … Continue reading →
రక్తసిక్తమై రుధిరధారలతో నేల తడిసి.. పడతుల పసుపు కుంకుమలతో కలిసి ప్రవాహాలుగా మారిన ఆ క్షణం.. మనిషన్నవాడు ఎన్నటికీ మరువలేని దుర్దినం..! మతం అడిగి మరీ మట్టుబెట్టిన ఆ మారణహోమం.. చరిత్ర పుటలు ఎరుగని మాసిపోని మరకల అధ్యాయం..!! మధురస్మృతులు గాదు.. జీవితకాల వేదనలు పర్యాటకులకు మూటగట్టి ఇచ్చిన పెహల్గామ్ నరమేధమిది !! ఉగ్రవాదాన్ని మూలంలోనే … Continue reading →
భావి భారత పౌరులం చిరునవ్వులు చిందించే చిన్నారులం భవిష్యత్తుకు రథ సారధులం మృదువైన లేలేత పూరేకులం విరబూసే విరజాజులం నిస్వార్ధప్రేమకు దాసులం వికసించే ఉద్యానవనాలం కల్మషం లేని కెరటాలం.. తొలి ఉషస్సులో మెరిసిన బంగారు కిరణాలం విలువలకు పెన్నిధులం. నవీనకాలపు నాయకులం స్వచ్ఛభారత్ వారసులం ధైర్యమున పేరుగాంచిన బాలచంద్రులం నింగిని నేలను ఏకం చేసే నిచ్చెనలం … Continue reading →
నేనసలే అల్లసాని వారి లాంటి వాణ్ణి “అల్లిక జిగి బిగి” లో కాదండోయ్ “నిరుపహతి స్థలంబు రమణీయ ప్రియదూతిక తెచ్చి యిచ్చు కప్పురపు వీడెము” లాంటి రాజ భోగాలు కాకపోయినా కవికి కనీస అవసరాలు తీర్చక పోతే కలం కదల్చక, విదల్చక, నాన్చడంలో ఆయనకు వారసుణ్ణి !!! నేనసలే ధూర్జటి లాంటి వాణ్ణి! “అతులిత మాధురీ … Continue reading →
