Category Archives: కవితలు

నిజములు పలుకుట శుభమని తెలుసా రుజువులు తెలుపుట జయమని తెలుసా చక చక పరిగెడు సమయపు అడుగులు ఒక పరి నిలువని విధమని తెలుసా చిరు చిరు … Continue reading →

గుండెలోన చిన్నగా మెదిలి లిప్త కాలంలో సాగరమవుతావు వనాల పూలతో తానాలు చేసి కస్తూరి పూసుకుంటావు మనసార నిన్ను చూస్తే మత్తులా నెమ్మదిగా ఎక్కి హృదయాన్ని హత్తుకుంటావు … Continue reading →

రేపటిని గతానికి ఇచ్చేద్దాం వస్తావా అడిగింది నా మనసు అది ఎలా సాధ్యం కొన్ని కలల్ని కనాలికదా నా డోలాయమానం కనాలంటే పురిటినొప్పులు పడాలి కదా మనసు … Continue reading →

తరతరాలుగా మన సింబల్ గా ఉన్న పేదరికాన్ని సడన్ గా మారుస్తారా! అందనంత ఎత్తులో ఉన్న పేదరిక స్థాయి వరకూ గోడలు నిర్మస్తారా! నమ్మలేకపోతున్నాను…? ఆకాశమంత ఎత్తు … Continue reading →

ఆంగ్లమోజులో అమ్మ భాషను మరువకురా బిడ్డా ఆలి వచ్చిందని అమ్మను వదిలేస్తావా నాలుగింగులీసు ముక్కలొచ్చాయని అచ్చతెలుగును మరిచిపోతావా ‘దేశభాషలందు తెలుగులెస్స’ అని శ్రీనాథునిచే చెప్పబడి శ్రీ కృష్ణదేవరాయులచే … Continue reading →

తెలుగు భాష ప్రాముఖ్యత మరుగున పడుతున్నందుకు ఆవేదన అమ్మా తెలుగమ్మా తరతరాల చరిత్ర గలదమ్మా ఒంపుసొంపుల నుడికారాలు, వ్రాసే కూర్పులో ఎన్నో వయ్యారాలు తల్లి భాషవు కదమ్మా … Continue reading →

అమ్మ ప్రేమలోని కమ్మదనం మన తెలుగు నాన్న చూపులోని చల్లదనం మన తెలుగు మల్లెల గంధం మన తెలుగు మనసుల బంధం మన తెలుగు విరించి గానం … Continue reading →

సమాజం ఉరితాళ్లపై ఊగుతుంది బాలికల నుండి కాటికి కాళ్ళు చాపిన ముసలి దాకా కులమూ లేదు మతమూ లేదు మానమంటూ అంగట్లో నరక్కబడుతుంది ఎదుగుతున్న సంఘమంటూ వీరంగం … Continue reading →

స్వతంత్ర గీతాన్ని ఆరున్నొక్క రాగంలో ఆలపించాలని ఉంది.. ! అందుకోలేని దూరాల్ని అస్థిత్వపు ముసుగులో బంధించేసి.. బయటపడలేని బతుకు వెతలెన్నో.. !! గతమనే గాలిపటానికి దారంతో ముడివేసిన … Continue reading →

ఎర్రెర్రని పారాణి వెలుగుల్లో కొత్త కాపురపు రుచులను వండుకుంటుంది… పుట్టింటి ప్రేమలను తీపెక్కువైన చేదుగా వదులుకుంటుంది… మెడను చేరిన పసుపుదారపు సాక్షిగా అత్తింటి సూత్రాలకు కట్టుబడుతుంది… అమ్మా … Continue reading →